Afscheid

Hallo iedereen, ik heb nu al heel lang niets meer gepubliceerd. Er is nu wel veel gebeurd de laatste tijd... Alicia is verliefd geworden op Roland! Maar er is ook slecht nieuws... Roland is opgeroepen voor het leger. Een zeer triest verhaal. Ik bewaak nu de vuurtoren. Ik kijk vaak naar buiten en zie daar mijn zus treuren om Ronald. Hiermee beeindig ik mijn blog, ik heb veel te verwerken.. Over and out8

Vaarwel bedankt voor het opvolgen van mijn blog...
Groetjes Max en Alicia!

Het kampvuur

Hallo allemaal, zoals ik al zei ben ik alleen thuis met Alicia, dus we dachten; laten we eens naar het strand gaan. we maakten een kampvuur samen met Roland en hadden veel leuke gesprekken, maar ééntje stak er toch bovenuit. We waren het allemaal eens dat al deze gebeurtenissen; het schip, de beelden die bewogen, Irina's val,... Ze waren allemaal zo toevallig! De spanning ten huizen Carver drijft op!

Groetjes Max

De val van Irina

Hallo iedereen, het spijt me dat ik al enkele dagen niets meer heb gepubliceerd maar er is iets verschrikkelijks gebeurd. Mijn zusje Irina is namelijk van de trap gevallen. Mijn zusje hoorde al eerder geluiden uit de kast komen en ze is er namelijk ook bang van, alsof dat nog niet genoeg was sprong de kat uit het niets uit de kast. Irina schrok zich te pletter en viel. Ze licht nu in coma en mijn ouders zijn bij haar. Dus ben ik alleen thuis met Alicia. Ikzelf schrok ook wel hard toen ik het hoorde.

Groetjes, Max

Het schip

.

Hallo iedereen, Het is nu avond. We heben een hele leuke dag achter de rug. We zijn gaan duiken en weet je wat? We vonden het gezonken schip, het was prachtig om te zien! Nu ben ik wel heel moe, ik ga maar eens te bed. Hier nog enkele foto's van  van het schip, getrokken door Roland's grootrvader.

Slaapwel iedereen.

ontmoeting met grootvader

Hallo beste lezers,deze ochtend kwam Ronald ons thuis afhalen met de fiets ,Ronald en mijn zus wisselden hun eerste blik en lachten naar elkaar.Mijn zus moest achterop de fiets bij Ronald. ik wist dat er genoeg fietsen waren maar vond het veel fijner zo.Nu  is het 13u en we zijn uitgenodigd voor een etentje bij de grootvader van Ronald in de vuurtoren. Na het eten verteld de grootvader vele weetjes over het gezonken schip.Het is mooi weer en we beslissen om in de namiddag te gaan duiken.

Roland en de vuurtoren

.

Hallo beste lezers, vandaag is er weer een nieuwe dag aangebroken. Toen ik vanmorgen naar de garage ging zag ik mijn vader sleutellen aan enkele oude fietsen en als ze helemaal gereparreerd waren een een likje verf hadden gekregen besloot ik erop uit te trekken met één van deze fietsen. Ik ging het stadje maar eens verkennen. Toen ik effe uitrustte stopte er een jongen voor me van ongeveer mijn leeftijd en vroeg me of ik hier nieuw was. Ik antwoorde positief en geraakte aan de praat. Hij heette Roland. Hij zei dat hij me de rest van het stadje wou tonen , maar dan wel op zijn tempo. ik knikte. Ik had het beter niet gedaan want op het einde van de dag, toen we het grootste deel van het stadje hadden gezien, was ik dootop. Hij vertelde dat er ooit een schip zonk hier aan de kust en dat zijn grootvader de enige overlevende was. Ik vond het heel erg. Hij vertelde ook dat hij  in de lokale vuurtoren woont.Hij vroeg of ik morgen niet met hem wou gaan duiken.
Ik had er heel veel zin in. Ik vroeg het ook aan mijn zus, Alicia, en hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt ze wou graag mee gaan, ze zou zelfs vroeger opstaan. Dat maakte me heel blij. Maar hier houd de dag voor mij op, ik ben nog steeds dood moe van de fietstocht.

Slaapwel iedereen.

Onze huizen

Hier zie je ons oud, en ons nieuw huis. Op de bovenste foto zie je het oude huis in de drukke stad. midden in het oorlogsgebied. Op de onderste foto zie je ons nieuw huis dat stilletjes aan door heel het gezin als onze nieuwe thuis wordt beschouwd. Jammer genoeg zie je op deze afbeelding de zee niet. Maar het bevind zich wel op loop afstand van de zee. Welk vind jij het mooist? Laat een reactietje achter onderaan dit artikel.

Stanbeeldentuin

Toen ik vanmorgen opstond sliep de rest van de familie nog, dus dacht ik het veld achter ons huis maar eens te gaan verkennen dat zie je dus oponderstaande afbeelding. Zoals je ook ziet was het nog donker en mistig. ik liep en liep tot ik een groot zwart hek voor me zag staan. Het hek was hoog en eindigde op speerpunten. Op het hek zag ik ook een grote zespuntige ster. Ik stelde me geen verdere vragen en liep door het hek dat maar stroefjes open ging. Toen ik er door liep kwam ik in het midden van een cirkel stanbeelden, dat zie je hier boven. Ik trok van alle stanbeelden een foto en zette ze op een rijtje voor jullie. het leken wel allemaal circusartiesten. Wat me het meest intrigeerde was de clown. Hij keek zo strak, eng. Ik vond het er maar eng en bovendien kwam de zon bijna op dus ik besloot te gaan. Juist op het moment dat ik de clown voor het laatst aankeek leek het net of de clown zijn hand bewoog. Had ik dat nou goed gezien? Een standbeeld dat bewoog? Zonder verder te denken liep ik door het hek van speren weer naar huis, zonder ook maar 1 keer om te kijken. Eng vind je niet? Op die plek kom ik toch liever overdag!